Bir ara tarlalara, güneşin alnına serilmiş bakmaya kıyamayacağınız kadar güzel el dokuması halılar görmüştüm bir haberde. Neden yapmış olabilirler bunu diye merak edip araştırınca, halıların güneşte renklerinin pastelleşmesi ve mikroplarından, bakterilerinden arınması için serildiğini ve bu şekilde çok daha kıymetli olduklarını öğrendim…
Bakıp gördüğümüz her nesne, yalnızca onun zihnimizde oluşturduğu görüntüden ibaret değildir. Mesela, bir gül zihnimize her ne kadar bir cisim olarak yansıyorsa da anlam dünyamızda onun farklı bir anlamı vardır ve bu durumun misalleri çoktur.
Sadece yazı okunmaz; kâinat ayetleri, olaylar, tarih ve insan gibi şeyler de okunabilirmiş. Nedir okumanın alfabesindeki harfler o zaman? Harfler, kendileriyle geçiş yaptığımız köprülerdir sanki. Görünenden görünmeyene geçiş. Gördüklerimizi okuruz, onlar bizi görülemeyen ama görülmesi gerekene ulaştırır.
Toprak yağmuru emer emer sonra tohumları besler ve yeşertir kâinatı. Bu rahmetin coştuğu ayda da kimi kalpler, bu rahmeti emer, yağmur dinince suları kuruyup hiçbir şey olmamış gibi devam etmez hayatına da kulluk tohumunu besler, filiz verir. Filiz güçlenir, köklenir.
Şu üstünde yaşadığımız dünya ve bize orada ayrılan süre olan hayat, inişli çıkışlı bir süreç bizim için. İnişli çıkışlı dedim ama bunu tek bir kelimeyle de ifade edebilirdim: Yokuş.
“Son nefesimi verirken `Keşke şunu da yapsaydım.ʼ dediğim bir şey kalsın istemiyorum.” Bu sözler bir yarışma programında katılımcının, “Yarışmaya neden katıldınız?” sorusuna verdiği cevap olarak çalınmıştı kulağıma çok önceleri.
Dalgaları, çarptıkça hem sularının derinliklerinden karaya izler bırakan, hem de kumsaldan derinliklerine izler götüren bir deniz veya okyanus…
TAHMİNİ OKUMA SÜRESİ: 5 DAKİKA