Kayıp

Nasıl kaybettim kendimi bu durgun denizlerde
Hangi balığın karnında yeminli cümlelerim
Ruhum, başımı diksem gökte
Ve gözümü kırpsam yerde
Savaşların hiç bitmediği o meçhul ülke benim!
Benim, kumdan kalelerin bıkmak bilmeyen mimarı
Koşturan gelgitli bir hayatın kıyısında
Düşüncemden bir nefes ayırsam da eş’arı
Görüversem kendimi ömrün yansımasında
Takvimler gençliğimin kaldırımlarına döker yapraklarını
Yıllarım da tükenir birkaç yudumda
Toplayıp doldururum ruhumun paslı çanaklarını
Gözlerimden dökülen bir yağmurun altında
Yetim pişmanlıklar birikir her savaşın ardında
Yankılanır, kalbimin boş odalarında seslerim
Geleceği düşlerken
Yıldızlı bir gökyüzünün altında
Hayaller kurar ve mesnetsiz binalar inşa ederim