
Birisi yolculuklarını kitap okumaya benzetmişti, içsel bir şey olduğunu söyleyerek. Tıpkı kitap okurken yaşadığımız yer ve zamandan koparak dışarıdan bir gözle bakmaya başlamamız gibi, yola çıktığımız zamanlarda da belli bir zaman ve mekânın dışından seyrederiz kendimizi. Peki vücudumuzun her bir hücresiyle dışarıdayken nasıl oluyor da içeriye doğru hareket ediyoruz dersiniz?..
Hangi birimiz yolculuk için net bir tanımda bulunmuşuzdur bilmiyorum. Çoğunlukla yola çıkmayı bulunduğumuz yerden, kendimizden uzaklaşmak için bir fırsat olarak görürüz. Oysa farkında olmadan kendimize en yakın konuma tam da bu yolculuklar esnasında ulaşırız. Farklı insanlar tanıyıp yeni yerler keşfederken içimize dışarıdan bakma imkânı bulduğumuzda, kendimizi de tanımaya başlarız.