BÜŞRA ÖZTÜRK Vay ki koşuyor dört nala
İçimde biriken hayretler…
Ulaşmak zor değil, ellerinle
Sürüklediğin o seslerin
Ardına düşmek…
Suyu unutulan fesleğenim belki
Vitrin süsü bardaklardan daha da sessiz
Yarına yenik düşmemekliğim bundandır
Kalemim suskun, ellerim dilsiz
Savurduğun nefesi topla, dinliyorum
Çıksın ortaya her bir harf
Titremeden soğuk gözyaşı, dökülsün
Toprağa hayal meyal…
Yıldızlardan çaldık habersiz
Bir var, bir daha var olmayı
Haylaz çocuklardık akşam ezanı
Koşarak izledik, boş duvarları…
