Ruhum, deniz kıyısında uzanmış öylece
Dalgalardan sır topluyor
Fısıltılara karışan yakamoz, sessizce
Işıltılı hayatıma kucak açıyor
Bekleyiş
BÜŞRA ÖZTÜRK
Varlığın Ertesi
Hayatın tam alnından öpmek üzere kaçıyorum şimdi
Yalnız Sen’sin duyan hevesimi
Arınmak ile yaranmak mıdır bu
Kıvranıp durur içimdeki ağrı…
Hep Sonradan
Derinlere uzanan kirpiklerin kıvrımında
Saklanan kum taneleri
Usulca çare arayan sözler var uzaklarda
Ne bir adım öteye ne bir kavuşma beriye kaldı şimdi
Islanan avuçlarda sert kayalar birikince anladım