“Okulun mescidinde öğle namazını kılmak için hazırlanırken, kapıdan bir çift gözün beni izlediğini gördüm. Okulun nöbetçisi arkamdan kapıya kadar gelmiş beni gözlüyordu.Hiç bozuntuya vermeden, sesli biçimde niyetimi almaya koyuldum: “Niyet ettim Allah rızası için, vitir namazının son farzını kılmaya”
Karanlıklar içinde kayboldum derken bir ışık, cılız bir ışık gördüm. Torunlar mı, torunların torunları mı bilemedim ama bir şeyler oldu. Okumaya, yazmaya, tefekkür etmeye başladı insanlar. Gençler bir araya gelip kitaplar üzerine konuştular. Dedelerinin kitaplarını arayıp bulanlar, okuyup öğrenmeye çalışanlar oldu.
Sen Hakka tevekkül kıl, Tefvîz et ve rahat bul, Sabreyle ve razı ol, Mevlâ görelim neyler, Neylerse, güzel eyler. Kalbin ana bend eyle, Tedbirini terk …