Hak ihlallerinin, ellerinde asker ve polis gücü bulunduğu için, devletten ve devleti yönetenlerden gelmesi genel kuraldır. Bu, tarihin her döneminde böyle olmuştur. Ama şubat günlerinde fiilen devleti yönetenler de askerler olduğu için çoğu zaman askerle karşı karşıya geliyorduk.
Milli Eğitim Bakanlığı, başörtüsü yasağı konusunda en katı ve en hızlı işlem yapan kurumlardan biriydi. Çok sayıda da başörtülü öğretmen ve aday öğretmen vardı…
Yeni müdürün yönetiminde de okulda başörtüsü takmakta sebat eden öğrencilere yapılan haksız hukuksuz ve keyfî muameleler aynen devam ediyordu. Atamaların bu uygulamaların devamını sağlayacak hatta daha ileri götürecek hamleler olarak düşünüldüğünü tahmin zor değildi…
Okulun önüne geldiğimizde, iki yüz civarında başörtülü öğrenci okul bahçesinde oturma eylemi yapıyordu. Beyaz başörtüleri ve nurlu yüzleri ile bir çiçek bahçesi görünümündeydiler. En katı kalpleri eritmesi gereken bu masumiyet nedense birlerinin sadece kinlerini artırıyordu. Okul çevresinde onlarca resmî ve sivil polis vardı…
Hukukun keyfî uygulamalara kurban edilmesini kabullenmeden hukuk mücadelesi vermenin gerekliliğini söylemekten hiç geri durmadık. “Öğrencilik sıfatının gerektirdiği itibar ve güven duygusunu sarsacak nitelikte davranışlarda bulunmak” suçlamasının karşılığı olan “kınama cezaları” verilmeye başlandı, başörtüsü takmakta ısrar eden öğrencilere. Yine itirazlara ve davalara devam edildi.
Başörtülerini açmamakta ısrar eden öğrencilerin okula alınmadıkları, öğrencilerin ve bir grup öğrenci velisinin okul önünde bekledikleri haberi gelmişti. Bir haksızlığa meydan verilmemesi için okulun önüne gelip gelemeyeceğimiz sorulmuştu, hem bazı öğrenciler hem de velileri tarafından…
Geçilecek köprü hangisidir, mutlaka geçilmesi gerekli midir, ayı geçmeye müsaade edecek midir, geçemeden ölüm ihtimalinde hüküm ne olacaktır?.. Bu sorular cevapsızdır, soranlar kötü niyetlidir…
İnançları var, imanları var, inançlarının ve imanlarının bedellerini ödemeye hazırlar. Ama olmuyor, karşılarına fetvalar çıkıyor, “İlim farzdır. İlim öğrenmek için başınızı açmanız caizdir.” fetvaları ulaştırılıyor kendilerine. “Geleceğiniz” diyor aileleri. “Biz sizi bunun için mi okuttuk, bunca masrafı bunun için mi yaptık?” diyerek belki sadece yirmi otuz yıllık bir gelecek hesabına ebedî gelecekleriyle oynuyorlar çocuklarının. “Sizlere ihtiyacımız var, çocuklarımızı siz okutmalısınız.” diyor kimi mücadele adamları.