Nereye gitse yanında götürdüğü mektubu valizinin en altından usul usul çıkardı. Yıllardır aynı izinden katlanmaktan keskin hatlar oluşmuştu kâğıtta. Bir silkelese dörde bölünecek, sonra harfler tek tek üzerinden dökülecekti sanki. Çare bulmalıydı. Eşyalarını yerleştirdikten sonra ilk iş çarşıya çıkıp bir çerçeve aldı, oradaki daha güzel tonlamasıyla “çarçûba”…
Bazen bir şey anlatmak istersin, aktarmak istediğin düşünceler düğüm düğüm dolaşmış bir yumak ip gibi içindedir, çözmesini beceremezsin. Yapacak tek bir şey vardır, makası alıp çözemediğin düğümleri kesmek. Yani konuya direkt dalmak…
Hiçbir çerçeveye sığma. Kendi çerçeveni kendin çiz.
Gözlerinle çevrelediğin parmaklıkların
Dikenli tellerle kaplı olduğunu bilmiyordum
Bir ikindi yarısı, gökten inerlerken öğrendim…
Bir rahibin sunduğu yemekleri tıka basa yiyecek insanlar. Bu esnada altına edecek çocuğun biri. Kiliseye gitmek üzere giyinmiş olan adama gelince, gidemeden uykuya dalacak. Yalnızca tek bir adam konuşacak hançer olmadan hançer gibi: “Kara kuzgun ölüm diye bağırıyor.”
İletişim kurduğumuz, bilgi edindiğimiz, paylaştıklarımız kadarıyla birbirimizin yaşamlarına misafir olduğumuz faydalı ve eğlenceli olabilen sosyal medya; bir yanıyla da aslında büyük bir yanılsama olması sebebiyle ruh sağlığımızı olumsuz yönde etkileyebiliyor.
“Gözlerini kapat, uzaya fırla! Seni kaplayan bedenini, cismini yok et; beynini, kalbini, ellerini, ayaklarını… Bu şekilde yer çekimini, zamanı, mekânı, hücrelerini, ağrı ve sızıyı, dokunmayı, koklamayı, görmeyi hissetmeyeceksin!”
Keyifler neyi isterse o dinlendi
İnsanların yüzlerine bakmak,
Hikâyelerini öğrenmek anlamsızlaştı
Anlamsızlaşan bakışlar anlamsız ekranlara kayarken
Asıl değerini yitirdi yirmi birinci asrın insanı…
Eşref çağırdı bugün. Sahilde iki çay içelim, dedi. Koltuk değneklerimle sahile inmeye üşendim. Taksi çağırdım, bu sefer evden çıkmaya üşendim ama gelmişti bir kere taksi, geri çeviremedim. Hani durakta taksi olmamış olsaydı hiç zorlamayacaktım, başka zamana erteleyecektim….
Bize göre geçmişte kalan kavram, “fetih”. Son zamanlarda uzaktan bir sistemle ülkeler darmadağın edilip fethediliyor. Ama bu gerçek bir fetih mi? Ya da fetih dediğimiz şey tam olarak ne? Biz de bu sorularımızı Hüseyin Gökalp hocamıza sormak istedik. İstifade edebilmemiz duasıyla…