Cihan harpleri sürerken, askerlerin cephe gerisinde savaşmak zorunda oldukları canlılar yalnız düşman askerleri değildi. Düşmanlar kadar amansız ve hatta taşıdıkları hastalıklar sebebiyle daha tehlikeli bir şey vardı: Fareler!
Gerçek dertli, derman avcısı cevelan. Derdinde var olmayı, derdine yol olmayı becerir. Derdi kıymetlidir. Yorulur, yoruldukça dermanın kıymetini daha iyi anlar. Ferhat olur dağları deler, mülteci olur denizleri aşar, şehit olur candan geçer.
Müzmin düşüncesine devam etti. Kalkıp camiye gidesi geldi. Abdesti yoktu, şadırvandaki soğuk sudan çekinecekti ama bugün çekinmemeliydi. Bugün tövbesinin kabul edildiğini hissettiği, buna dair işaretler aldığı, oturduğu kahvede ondan başka kimsenin bile olmadığı; yeterince düşünebilmesi için Hakk’ı ararken kendini irdelemesi adına verilmiş bir fırsatın, kabul olunmuş bir duanın ve kaçınılmaz bir mucizenin kendini gösterdiği gündü…
Mahalleli henüz uyanmamışken mahalleyi turlamaya niyetleniyorum. Belki bilmezsiniz, sabahları bizim mahallenin ayrı bir ketumluğu vardır. Evvelki gecenin suç mahallîğini yapmış gibidir âdeta. Kapı-baca mühürlenmişçesine kapalı, iç içe gecekondular gölgelerini dahi paylaşmaya niyetsiz…
Sükût bir deniz, dalgalarla cümleleri boğduğum
Keskin kelimeleri dövdüğüm medcezirlerle
Yalnızlık, her batan günde yamacında doğduğum
Her gece zirvesinde can verdiğim kederle
www.bimesele.com ve Paydos Dergisi ailesi olarak bayramınızı kutlarız…
Bayram sözcüğü İranca Pati; geri, tekrar, önek ile Rama; sükûn, barış, mutluluk sözcüklerinin birleşiminden oluşur. Kaşgarlı Mahmut’un tespitine göre ise kelimenin aslı bezram (بذرام), “sevinç ve eğlence günü” demektir. Bayram/Beyrem telaffuzu Oğuzlara aittir.
Klasik Kuramlar yetişkin hayatına hazırlık, fazla enerjinin tüketilmesi, rahatlama ve dinlenme gibi çocuğun neden oyun oynadığı ile ilgilenir. Dinamik Kuramlar ise; klasik kuramların savunduğu çocuğun neden oyun oynadığı öncülünü de kabul ederek oyunun dinamiklerini psikanalitik, sosyal gelişim ve bilişsel yönden açıklamaktadır.
Bû Bekir yüz bin salât eyler şefâatkânına
Yâre gelmek ister ammâ sarp yokuşlar saklıdır
Ellerimle durdurmaya çalışıyorum düşünceleri ancak bu eller neyi başarmış ki? Bir kadının gidişine engel olamamış, küçük kuruntulardan mıdır ya da büyük gerçeklerden midir, nedir bilmediği; bir annenin kalbinin boşluğunu dolduramamış…
“Ben üniversiteye gelirken başörtüsü için mücadele etmek niyetiyle geldim. Başörtüsü mağduru olmak hayalimdi âdeta. O yüzden soruşturmaları, cezaları, baskıları vs. beklentilerimin karşılığı olarak gördüm. Ciddiye almamamın geri planında biraz da bu durum vardı.”