Haçlı Seferleri düşüncesinin doğuşunda günümüze kadar dinî motif vurgulanmış olsa da, seferlerin meydana geldiği Orta Çağ Avrupa toplumunu zorlayan unsurlar aslında siyasal, sosyal, çoğunlukla ekonomik ve kısmen askerî nedenlerdir. Batılılarca bu hareketin en önemli unsuru olarak ileri sürülen dinî motif ve vurgular ise, sadece itici bir güç olmuştur.
Peygamber Efendimizin (571-632) vefatının ardından İslamiyet’in farklı coğrafyalara yayılması ile Müslümanları zapt etmek zorlaşmaya başlamış, zamanla ümmet ve ashap arasında bazı ayrılıklar meydana gelmiştir. Evvela bu durum ilk olarak Kur’an’ın anlaşılması noktasında yaşanmıştır. Kimileri sadece anlamda lafzi manasını göz önünde tutarken bazıları ise bâtıni anlamını ele almış, kimisi ise ikisinin de birden alınması gerektiğini öne sürmüştür…
Anlam ile özgürlük, kural ile yaratıcılık, düzen ile tercih imkânı arasında mutlak bir çatışma olmak zorunda değildir. Özgürlük olmadan anlamlı eylemde bulunulamaz. Özgür olmayan kişi anlamlı bir hayat yaşayamaz. Anlam olmadan ise gerçek anlamda özgürleşilemez. Belli bir hedefe ulaşmak için belli kurallara uymak, özgürlüğü ortadan kaldırmaz, tersine disiplinize eder ve hedefe odaklar…
Bireyin eylemleri manevi bir gücün kontrolü altındadır. Bundan dolayı değişimler dinî düşünceyle birlikte doğan manevi güçten kaynaklanır. Bu aşamada, kendine özgü nitelikleri yitirmeden bölünemeyen tek varlık olan birey, bütünleşmiş insan hâline gelecektir. Çünkü toplumun tarihsel dönüşümü, bütünleşmeyi başarabilen insan ile başlar.
Medeniyet akıl ve irade melekesini kullanabilen insanların kurdukları ilişki ile ortaya çıkar. Bu ilişkideki temel yapı taşları olan seviye ve biçim, medenî olmak ve medeniyet kurmanın zeminini oluşturacaktır.
1947’de New York’ta Willowbrook Devlet Okulu açıldı. Amaç, zihinsel engelli bireyleri burada toplayıp onlara “eğitim” vermekti. Ama arkasında yatan asıl büyük amaç, hepatit araştırmalarıydı. Ve Willowbrook, tarih sahnesinde, incinebilir gruplar üzerinde geçmişte yapılan en meşhur etik dışı çalışmalardan birisi olarak yerini aldı.
Geçmişten günümüze varlığını sürdüren kültürel mirasın yanında hiç şüphesiz unutulmaya yüz tutmuş çok sayıda kültürel öge ve gelenekten bahsedilebilir. İslam toplumunda unutulan geleneklere en net örneklerden biri de Ramazan ayına özel geleneklerdir. Dönemin teknolojik gelişmeleri, küreselleşme, siyasi politikalar ve yaşam şartlarının değişimi gibi birçok sebep, bu tür geleneklerin unutulması ya da yok olmasına zemin hazırlamıştır.
Medeniyet üzerine araştırmalar tarih boyunca birçok çalışmaya konu olmuş, tarihçiler, sosyologlar, antropologlar ve filozoflar tarafından her boyutuyla ayrıntılı bir şekilde incelenmiştir. Medeniyetlerin kimliği ve dinamiklerine ilişkin geniş uzlaşmaların yanında, çeşitli yaklaşımlara egemen olan bakış açılarında farklılıklar bulunmaktadır…
Barbarlık karşıtı olarak medenilik, insani-hukuki-ahlaki tutum ve davranışları, iyi terbiye hâlini ve ileri düzeyde gelişmiş toplumu ifade etmektedir. Medeniyet bunların sonucunda ortaya çıkan fikrî, fiziki, siyasi ve ekonomik düzeni ve insanlığın gelişmiş bir aşamasının göstergeleri olan medeni olma, yani iyi terbiye, nezaket, edep ve geleneklere sahip olma durumudur.
Sultan, ulusal eğilimleri takip eden ilk doğu hükümdarıdır. Bazılarının söylediği gibi diğer kültürlere karşı hoşgörülü olmadığı da doğru değildir. Sultan’ın sarayı, çoğu yüksek mevkilerde bulunan Hristiyanlarla doludur.