BÜŞRA ÖZTÜRK Derinlere uzanan kirpiklerin kıvrımında
Saklanan kum taneleri
Usulca çare arayan sözler var uzaklarda
Ne bir adım öteye ne bir kavuşma beriye kaldı şimdi
Islanan avuçlarda sert kayalar birikince anladım
Doldurdukça tükenmeyen hazineler
Göz bebeğinde alevlendi
Kıvılcıma hasret düzlük yanı başında
Elini tutmak sıcacık kar tanesi
Üşüyerek ama özlemle bekliyorum dolunayın gizemini
Sonradan olmanın son olmaya üstünlüğü
Delişmen bir tay edasıyla süzüldü kollarından
Sıyrılıp en zirve pınarların başından biraz
Kana kana içtiğin yalnızlık ertesi, üç hece
Titreşimli çağrıların omzunda ağır bir hüzün
Uzun soluklu maraton koşucusu, tebrikler bir daha!
Kederle buğulanan saatlerde kanıyor yarası
Sessizliği kaldı, fırtınanın ardından
Bıraktı işte burada, bir başıma.
