Silkin mazeretlerinden, yürütmez seni bu ağırlık
Büyütmez hayat sandığın şu sanrılar yumağı
…
Baktın muhabbet aradığın gönüller kalabalık
Bul özüne işlenmiş Yaradana matuf yanı
…
Zaman yürüsün sen yürü, umut büyüsün sen büyü
Avunmak kalyonunda yaşarken kırk bin ölü
…
Asıl hayat yollarda, yollardaki ölümde
Yaşamak gafile kalsın, sen en iyisi “ölüm” de!
Muhabbet aradığımız gönüller … deyişi beni çok farklı aydınlıklara çıkardı sanki… Ne istiyoruz, kimi istiyoruz, neden kalbinde olmayı istiyoruz karşımızdaki kişinin, biz gerçekten seviyor muyuz yoksa mesele başka bir mesele mi?
Ayna misali bir dize sanki…
Kaleminize ve yüreğinize sağlık .