MUZAFFER FIRAT Tezgahların üzerinde kendimi arıyorum
Poşet poşet dünya dolu oysa tüm parmaklarım
Bir adım atsam tenhaya
Bir adım daha
İçimde kışlar sert geçer
Biraz Akdeniz yüreğim biraz Tundra
Kaybolurum da kimse duymaz sesimi
Işıklı bir şehir meydanında
Kulaç atarak yol alırken sokaklarımda
Öteye dair mısraları nasıl damıtabilirim?
Gün geçtikçe ağırlaşıyor gözlerim
Geceyi bekliyor adımlarım da
Bu kargaşanın sesini belki bir gün kısabilirim
Ruhumun dehlizlerinde hayat
Ve uçurumlarımda ukba…
