Vefa

Kovulduğu zaman şeytan

Hem de huzurundayken pak

Nazar etmesin diye kuluna

Onu yakmadı mı Allah?

…

Dünyanın kemlerine daldığım her an

Başımda derli toplu yekpare bir duman

Ruhumsa eski doğan ninnilerin peşinde

Sonunu bildiğim masallar,

Doğrusunu bildiğimiz kelimelerin

Bilmem kaçıncı hâli,

ilk adımlar…

Mücadelenin ayak adı paytak paytak

Korkmuyorum, biliyorum yürüdüğüm aynı adamlar

Sonra koşturuyorum pişmanlıklarım tekrarlanarak.

…

Toprağın yenilendiğini öğreniyorum ölümle

Kahramanlar, uzaktan bir akraba

İnsan ölüme bu kadar alışırdı ancak!

Odayı emanet kahkahalar dolduruyor,

Demek ki toprak özletmiyor seni

Yokluğun, tokatla susturulabilen bir çocuk oluyor

İnsan dayaktan ağlardı hâlbuki.

…

Bir bakıştan kalma is kokuyorum,

Oysa hâlâ istiyorum ki

Dokunduğum hiçbir ateş yakmasın beni.

Varınca görüyorum

Mezar taşlarında binlerce ah!

Bense unutmak için taşları okuyorum.